|
Hoofdstuk 2. Het ‘waarom’ van hun veroveringstochten
Over het ‘waarom’ van de expansietochten der Vikingen
bestaan diverse theorieën. Voor enige ervan bijvoorbeeld ‘problemen ten
gevolge van polygamie’, ‘gedwongen verbanning van jonge mannen’ is niet
genoeg bewijs. Hieronder volgen enige ‘betrouwbare’ redenen:
1. De belangrijkste reden voor hun tochten is dat het
geboorteland van de Vikingen vrij woest was. Sommige delen waren zelfs
onbewoonbaar. In Noorwegen leefde
men alleen langs de kuststrook en fjorden. Zweden bestond vooral uit bossen
en meren. Alleen Denemarken had vruchtbare grond. Landbouw en veeteelt
waren het belangrijkst. Toen de bevolking toenam en het klimaat
verslechterde in de 9de eeuw, was er minder voedsel voor
iedereen en dus moest men op zoek naar vruchtbaar land elders.
2. Daarnaast was het de gewoonte dat alleen de oudste
zoon het bezit van zijn vader kon erven (primogenituur=
eerstgeboorterecht). Als de jongere zonen eigen bezit wilden bemachtigen,
moesten ze dat elders zien te krijgen.
3. Dit zal zeker gezorgd hebben voor deze reden: Interne
twisten
4. Hun normen en waarden : je eer hoog houden, het recht
van de sterkste, uitblinken in strijd en stoutmoedigheid,
goedgeefsheid en zelfdiscipline (zie ook hoofdstuk 7
onder ‘godsdienst’).
5. Uitbreiding van de eigen handel en zucht naar buit/
zin in avontuur
6. Verzwakking van het
Karolingische rijk dat daardoor weinig weerstand kon bieden ( zie hiervoor
ook hoofdstuk 3).
De tochten zijn vooral zo succesvol geweest door hun
superieure boten: zij maakten snelle, lichte boten (snekken)voor het
vervoer van personen en grote (tot 36 meter) langschepen voor vee- en
goederenvervoer en de oorlog. De langschepen werden ook drakkars
genoemd. Verder was er de kleinere knarr die dienst deed bij handel-
en vrachtvervoer. Alle schepen konden gezeild en geroeid worden. De
snelheid was ca. 5-7 km. per uur bij het
roeien en 18-20 km.
per uur als er gezeild werd. Het bouwen van een oorlogsschip duurde
ongeveer een half jaar.
De langschepen of drakkars hadden een
geringe diepgang (1 meter) waardoor ze ook de rivieren ver op konden varen
en zij hadden een vaak een draken- of slangenkop op de boeg.
Er is zoveel
bekend over de Vikingschepen omdat er gezonken schepen zijn
teruggevonden en er soms belangrijke mannen of vrouwen in een schip werden
begraven. Er zijn twee hele mooie schepen opgegraven in een grafheuvel: het
Gokstadschip- en het Osebergschip.
|
|
|
|
|
Het Osebergschip
|
Drakenkop
|
Reconstructie Vikingboot
|
|