Anthology of Italian song of the seventeenth and eighteenth centuries / Arie Antiche (zie ook noot 1): Vertalingen en overige uitgaven

 

 

antology

oude uitgave

nieuwe uitgave

la flora 

24 Italan songs

Anthology of Italian Song

Arie Antiche in tre volume

Arie Antiche in 5 delen  (nieuw!)

La Flora 3 delen

24 Italian Songs and    arias       

 

De belangrijkste inhoud van deze webpagina is de vertaling van de liederen zoals opgenomen in An Anthology of Italian song of the seventeenth and eighteenth centuries (in two volumes), editor: Alessandro Parisotti (1853-1913), publisher: G. Schirmer; Copyright: 1894

In de Anthology staan dezelfde liederen als in de twee eerste delen van Arie Antiche a una voce per canto e pianoforte ( in tre volume),  editor: Alessandro Parisotti, publisher: Ricordi; Ristampa 1993. De inhoudsopgave van de Anthology loopt echter niet helemaal gelijk op met die van de Arie.

(n.b. Arie Antiche volume terzo bevat 40 liederen die niet zijn opgenomen in an Anthology of Italian song. Voor de vertaling hiervan verwijs ik naar de onderstaande informatie over de nieuwe, vijfdelige uitgave, van Arie Antiche* )

 

De Engelse vertaling van de liederen is gekopieerd vanuit Internet (n.b. diverse malen: copyright © 2007 by Bertram Kottmann of John Glenn Paton ) óf de tekst, zoals die in de bladmuziek onder de Italiaanse stond, is overgetypt. De Nederlandse vertaling is, op twee titels na, door mijzelf gemaakt**.

 

Veel van de liederen zijn ook opgenomen in de uitgave van Knud Jeppesen, La Flora (drie delen waarvan het laatste deel een aantal duetten bevat). Daar staan ook vertalingen in. La Flora was lang alleen nog antiquarisch verkrijgbaar of in muziekbibliotheken, maar is inmiddels herdrukt.

 

Een aantal van de meest beroemde aria`s zijn ook uitgekomen bij Schirmer in een aparte uitgave:

Twenty-Four Italian Songs and Arias of the 17th and 18th Centuries, met een begeleidings CD in een medium/ high en een medium/low versie.

 

 

  Italian arias Alfred

dallapiccola

  alte meister

 

 

Italian Arias of the Baroque and Classical Eras

Italian Songs of the 17th and 18th Centuries

Alte Meister des Bel Canto

 

 

 

Omdat een aantal liederen in Arie Antiche eigenlijk voor sopraan bedoeld zijn, verwijs ik voor alt/ mezzo uitgaven (met vertalingen en zie 1. ook uitgebreide toelichting) o.a. naar:

1.Italian Arias of the Baroque and Classical Eras (Alfred Publishing) –low

2.Italian Songs of the 17th and 18th Centuries (Luigi Dallapiccola, volume I and II)- low

3.Alte Meister des Bel Canto (Edition Peters nr. 3348b)- alt/mezzo

 

 

 

*Zoals reeds vermeld, is inmiddels van de drie delen van Arie Antiche een nieuwe vijfdelige uitgave verschenen. Bij ieder deel -20 of 30 liederen bevattend-  horen 2 CDs met begeleiding en uitspraaklessen van een native-speaker. De uitgaven bevatten naast de tekst ook vertalingen. Deze uitgaven zullen in de toekomst onderstaande vertalingen ongetwijfeld overbodig maken.

 

** Het is zeker toegestaan gebruik te maken van mijn vertalingen, maar het zou fijn zijn als de bron dan ook wordt vermeld. Als iemand van mening is dat hij/ zij een betere Nederlandse vertaling heeft, zou het prettig zijn mij die te melden

 

(noot 1):

http://artsongcentral.com/2007/anthology-of-italian-song-of-the-seventeenth-and-eighteenth-centuries/

 

 

Volume 1 van Arie Antiche/ Anthology of Italian song bevat:

1.Carissimi Vittoria, mio core!

2.Cesti Intorno all’idol mio

3.Legrenzi Che fiero costume

4.Bononcini Deh più a me non v’ascondete

5.Alessandro Scarlatti O cessate di piagarmi

6.Alessandro Scarlatti Se Florindo è fedele

7.Alessandro Scarlatti Son tutta duolo

8.Alessandro Scarlatti Spesso vibra per suo gioco

9.Alessandro Scarlatti Se tu della mia morte

10.Vivaldi Un certo non so che

11.Lotti Pur dicesti, o bocca bella

12.Caldara Sebben, crudel

13.Caldara Selve amiche, ombrose piante

14.Caldara Come raggio di sol

15.Domenico Scarlatti Consolati e spera!

16.Handel Affanni del pensier

17.Handel Ah! mio cor

18.Marcello Il mio bel foco

19.Pergolesi Ogni pena più spietata

20.Pergolesi Stizzoso, mio stizzoso

21.Parisotti/ Pergolesi Se tu m’ami, se sospiri

22.Gluck O del mio dolce ardor

23.Jommelli Chi vuol comprar la bella calandrina

24.Traetta Ombra cara, amorosa

25.Piccinni O notte, o dea del mistero

26.Paisiello Chi vuol la zingarella

27.Paisiello Nel cor più non mi sento

28.Paisiello Il mio ben quando verrà

29.Martini Plaisir d’amour

Volume 2 van Arie Antiche/ Anthology of Italian song bevat:

1.Del Leuto Dimmi, amor

2.De Luca Non posso disperar

3.Falconieri Vezzosette e care

4.Rontani Se bel rio

5.Caccini Amarilli, mia bella

6.Monteverdi Lasciatemi morire!

7.Cavalli Delizie contente, che l’alma beate

8.Tenaglia E quando ve n’andate

9.Tenaglia Quando sarà quel

10.Cesti Tu mancavi a tormentarmi

11.Stradella Ragion sempre addita

12.Stradella Se amor m’annoda il piède

13.Fasolo Cangia, cangia tue voglie

14.Alessandro Scarlatti Sento nel core

15.Alessandro Scarlatti Su, venite a consiglio

16.Alessandro Scarlatti Già sole dal Gange

17.Alessandro Scarlatti All’acquisto di gloria

18.Bassani Dormi, bella, dormi tu?

19.Bassani Posate, dormite

20.Bassani Seguita a piangere

21.Gasparini Caro laccio, dolce nodo

22.Gasparini Lasciar d’amarti

23.Bononcini Per la gloria d’adorarvi

24.Sarri Sen corre l’agnelletta

25.Durante Vergin, tutto amor

26.Durante Danza, danza, fanciulla gentile

27.Marcello Non m’è grave morir per amore

28.Paradies M’ha preso alla sua ragna

29.Giordani Caro mio ben

30.Piccinni Se il ciel mi divide

Volume 3 (alleen Arie Antiche) bevat:

Piangero La Sorte Mia (Handel)
O Leggiadri Occhi Belli (Anon)
Il Est Parti Mon Ame Se(Blangini
C'est Une Misere Que (Blangini)
Tu Che Hai Le Penne Amo(Caccini)
Amor Ch'attendi (Caccini)
Piangete Ohime Piange(Carissimi)
Affe Mi Fate Ridere (Cavalli F)
Ahi Che Forse Ai Miei(Cherubini)
Resta In Pace Idolo Mio(Cimarosa
Nel Lasciarti O Prence(Cimarosa)
Bel Nume Che Adoro (Cimarosa D)
Quel Soave Bel Diletto(Cimarosa)
Quant Le Bienaime Revi(Dalayrac)
Bella Porta Di Rubin(Falconieri)
O Bellissimi Capelli(Falconieri)
Occhietti Amati (Falconieri A)
Segui Segui Dolente (Falconieri)
Lungi Lungi Amor Da Me (Fasolo)
Augellin Vago E Canoro(Gasparini
Chi Sprezzando Il Sommo (Handel)
In Un Fiorito Prato(Monteverdi)
Se Cerca Se Dice (Pergolesi)
Gioite Al Canto Mio (Peri J)
Caldi Sospiri (Rontani R)
Vado Ben Spesso Cangiando (Rosa)
Oh Che Umore Stravagant(Sartorio)
Toglietemi La Vita Ancor (Take Away My Life) (Scarlatti)
Se Delitto E L'ador(Scarlatti A)
Il Faut Helas Bien Peu(Spontini)
Se Nel Ben Sempre Inc(Stradella)
Begli Occhi Merce (Tenaglia)
Diro Che Fida Sei (Traetta T)
Dovrei Dovrei Ma No (Traetta T)
Ah Non Lasciarmi No (Traetta T)
Ma Che Vi Costa Signor (Traetta)
Teco Si Vengo Anch'io (Vinci L)
Si Bella Merce (Vinci L)
Sentirsi Dire (Vinci L)
Vedovella Afflitta E Sola(Vinci)

 

I.1.Vittoria, mio core
Non lagrimar più,
È sciolta d'Amore
La vil servitù.
 
Già l'empia a' tuoi danni 
Fra stuolo di sguardi,
Con vezzi bugiardi
Dispose gl'inganni;
 
Le frode, gli affanni
Non hanno più loco,
Del crudo suo foco
È spento l'ardore!
 
Da luci ridenti
Non esce più strale,
Che piaga mortale
Nel petto m'avventi:
 
Nel duol, ne' tormenti
Io più non mi sfaccio
E rotto ogni laccio,

Sparito il timore!

Victorie(Overwinning),mijn hart, huil niet meer!

De vernederende dwang

om te moeten beminnen is voorbij.

 

De goddeloze vrouw

bedroog jou met haar vluchtige blikken en

nietgemeende liefkozingen;

 

Bedrog en droefheid

zullen er niet meer zijn.

De gloeiende as van haar wrede vuur is gedoofd.

 

Haar lachende ogen schieten niet langer nog

pijlen die een dodelijke wond in mijn borst slaan.

 

Smart noch foltering

kwellen me niet langer Iedere valstrik is stuk

en alle vrees is verdwenen

 

Victory, my heart!
Weep no more.
Low servitude to love
is over.
 
The ungodly woman
deceived you
with glances and glances
and untrue caress;
 
Deceit and sorrow
have no more place,
The embers of her cruel fire
have gone out!
 
Her laughing eyes don't 
shoot arrows any longer,
which struck a mortal wound 
in my breast:
 
Neither grief nor torment 
worry me any longer;
every snare is broken,
and fear has disappeared.

copyright © 2007 by Bertram Kottmann

 

I .2 Intorno all’idol mio

spirate pur, spirate,
Aure, Aure soavi e grate,
E nelle guancie elette
Baciatelo per me,
Cortesi, cortesi aurette!

Al mio ben,

che riposa
Su l’ali della quiete,
Grati, grati sogni assistete
E il mio racchiuso ardore
Svelate gli per me,
O larve, o larve d’amore!

Adem rond mijn beminde slechts zoete en aangename winden en kus hem voor mij op zijn geliefde wangen,

o, hoffelijke briesjes

 

 

Breng mijn geliefde die rust op de vleugels van de stilte, aangename dromen

en onthul hem mijn verborgen liefdesgloed

O geesten der liefde!

Around my idol
Breathe, merely breathe,
Winds sweet and gracious
And on the favored cheeks
Kiss him for me, courtly breezes!
 
In my love who rests
On the wings of peace
Pleasant dreams provoke.
And my hidden ardor
Reveal to him for me
O spirits of love.

 

 

1.3 Che fiero costume
D’aligero nume,
Che a forza di pene

si faccia adorar!
E pur nell’ ardore
Il dio traditore
Un vago sembiante

mi feidolatrar.

 

Che crudo destino
Che un cieco bambino
Con bocca di latte si faccia stimar!
Ma questo tiranno
Con barbaro inganno,
Entrando per gli occhi,

mi fesospirar!

Hoe wreed zijn de manieren
van die meedogenloze god
die ervoor zorgen 
dat wij hem aanbidden,
 terwijl hij
ons laat lijden.
 
En in mijn hartstocht dwingt 
de verraderlijke god me een
aangename schijn te aanbidden.
 

 

O wreed noodlot

dat een blind kind, zijn mond

nog vol melk,

mijn respect kan afdwingen.

Toch is deze valse en barbaarse tiran door mijn ogen binnengekomen

om mij smart te brengen.

How cruel are the ways 
of that pitiless god,
to make us worship him by
 making us suffer! 
 
 
 
The treacherous deity 
compels me in my passion
to idolize a pleasing appearance. 
 
 
O evil fate, 
that a sightless infant, 
his mouth still full of milk, 
can command my respect. 
Yet this false 
and barbarous tyrant 

has entered through my eyes

to bring me grief.

 

1.4 Deh più a me non

v’ascondete,
Luci vaghe del mio sol,
Con svelarvi, se voi siete,
Voi potete far quest’alma

fuor di duol.

O waarom laat je me altijd

smachten in je onberekenbare stralen,mijn Zon?

Hoewel je de folterende nachtelijke angst die mijn ziel bedreigt,

in glans overtreft,

kun jij hem niet uitroeien.

A why let me ever languish, 
in thy wayward beams, 
my Sun

Clear outshining

thy canst banish,

All the anguish of the night

my soul doth shun.

 

1.5(Sesto)O cessate di piagarmi,
O lasciatemi morir!
Luc’ ingrate,
Dispietate,
Più del gelo e più del marmi
Fredde e sorde a’ miei martir.

 
 
Più d'un angue, più d'un aspe
crudi e sordi a' miei sospir,
[occhi alteri,
ciechi e fieri,]1

voi potete risanarmi,

e godete al mio languir

Sesto:

O stop met het mij verwonden,laat me sterven!

Ogen zo ondankbaar en

genadeloos

Meer dan ijs en meer dan marmer,koud en doof voor mijn lijden!

 

Meer dan een slang, meer dan een adder,

Wreed en doof voor mijn

Zuchten,

Ogen zo trots

nietsziend en woest,

jullie kunnen mij weer in orde maken

maar jullie genieten van

mijn onmacht.

Sesto:
O stop wounding me,
o leave me to die!
eyes so ungrateful, merciless,
more than ice and more than marble
cold and deaf to my sufferings!
 
 
More than a snake, 
more than an asp,
cruel and unhearing to my sighs,
eyes so proud,
unseeing and ferocious,
you have power
 to make me well again,

and you enjoy my fainting.

 

1.6 Se Florindo è fedele io m'innamorerò,
S'è fedele Florindo 
m'innamorerò.
Potrà ben l'arco tendere
 il faretrato arcier,
 
 
Ch'io mi saprò difendere 
d'un guardo lusinghier.
Preghi, pianti e querele, 
io non ascolterò
Ma se sarà fedele 
io m'innamorerò,

Se Florindo è fedele

 io m'innamorerò.

Als Florindo zich trouw  gedraagt,

zal ik verliefd op hem worden.

Als hij trouw is,

word ik verliefd op hem.

Laat hem zijn boog spannen,

Die boogschutter

met een koker vol pijlen.

Moge ik me kunnen verdedigen

tegen zulk een

verleiderlijke blik.

Ik wil niet luisteren naar

smeekbeden, tranen en ruzies; 

maar als hij zich

trouw gedraagt,

word ik verliefd op hem

Als hij trouw is,

word ik verliefd op hem.

If Florindo will behave 
in loyalty, 
I'll fall in love with him
If he's loyal, 
I'll fall in love with him.
Let him tighten his bow, 
That quiverful archer,
 
That I'll be able to defend
 myself from such a tempting glance.
I won't listen to petitions,
 tears and quarrels.
But if he'll behave in loyalty, 
I'll fall in love with him

If he's loyal

I'll fall in love with him.

 

1.7 Son tutta duolo,

non ho che affanni

E mi morte pena crudel:

E per me solo sono tiranni gli astri,

La sorte, i numi, il ciel.

Ik treur en heb slechts angsten.

Een wrede folterende pijn

is mij aan het vermoorden.

De sterren, het noodlot,

de goden en de hemel

zijn slechts tirannen voor mij.

I grieve and have nothing
but anguish.
A cruel agony is killing me.
For me the stars 
fate, the gods and heaven

are nothing but tyrants.

 

1.8  Spesso vibra per suo gioco
Il bendato pargoletto
Strali d'oro in umil petto,
Stral di ferro in nobil core.
 
 
Poi languendo in mezzo alfoco
Del diverso acceso strale per oggetto
Non eguale questo manca, 
E quel vien meno.
 
 
Spesso vibra per suo gioco
Il bendato pargoletto
Strali d'oro in umil petto,

Stral di ferro in nobil seno.

Voor zijn plezier doorboort

de blinde jongen

vaak een nederige borst

met gouden pijlen

een nobel hart met ijzeren speren.

 

Dan, temidden van de vlammen

van de brandende pijl,

tevergeefs smachtend,

sterft een slachtoffer, terwijl

een ander in onmacht valt.

 

Voor zijn plezier doorboort de blinde jongen

vaak een nederige borst

met gouden pijlen

een nobel hart met ijzeren speren.

 

For his amusement
the blindfolded boy
often pierces a humble breast 
with golden darts,
a noble heart with iron
arrows.
Then amid the flames 
of the burning dart,
languishing in vain
one victim passes away
while another falls faint
 
For his amusement
the blindfolded boy
often pierces a humble breast 
with golden darts,
a noble heart with iron
arrows.

 

 

1.9 Se tu della mia morte
A questa destra forte
La gloria non vuoi dar,
Dal la a'tuoi lumi.
 
 
E il dardo
Del tuo sguardo
Sia quello che m'uccida

E mi consumi.

Wilt gij pochen op het beëindigen

van een leven en het beledigen

van de liefde?

Ontken dat met je rechterhand. Schenk het  je eigen ogen.

 

Als scherpe lansen zullen je

blikken snel en zeker zijn, een hart vernietigend dat zij zo verachten.

Would`st thou the boast of 
Ending a life and 
love offending?
Deny to this righthand
Grant it to thine own eyes.
 
As lances keen, thy glances 
be swift and sure in slaying

A heart they so despise

 

1.10 Un certo non so che
Mi giunge e passa il cor,
E pur dolor, non è.
Se questo fosse amor?
Nel suo vorace ardor,
Già posi incauta,

Posi il piè!

Ik weet niet heel zeker wat

mijn hart raakt en doorwondt,

Wel weet ik dat het geen pijn is.

Als het nou eens liefde was

in zijn gulzige passie?

Welnu, zet je voet neer

dwaas; zet je voet neer!

A certain I know not what 
Reaches and pierces my heart
Well, pain I know it is not
What if it were love
In his voracious passion?

Now! Put your foot down fool,

Put your foot down!

 

1.11 Pur dicesti, o bocca bella,
Quel soave e caro ,
Che fatutto il mio piacer.
 
 
 
Per onor di sua facella

Con un bacio Amor t'aprì,

Dolce fonte del goder, ah!

Prachtige mond, uiteindelijk

heb je dat edele,

lieflijke “Ja” gezegd,

dat mijn vreugde

compleet maakt.

 

Ter ere van zichzelf, heeft de Liefde jou(=mond) geopend met een kus, o zoete fontein van plezier.

Beautiful mouth, at last 
you have spoken 
that gentle, lovable "yes" 
that makes my joy complete. 
In his own honor 

 

Love has opened you

with a kiss,

o sweet fountain of pleasure.

 

1.12 Sebben, crudele, 
Mi fai languir,
Sempre fedele
Ti voglio amar.
 
Con la lunghezza
Del mio servir
La tua fierezza
Saprò stancar.

 

Ofschoon je me laat smachten,

o wrede liefde,

zal ik je altijd oprecht beminnen.

 

 

Door mijn trouwe dienstbaarheid

zal ik uiteindelijk je trots

kunnen doen verdwijnen.

Although, cruel love,
you make me languish,
I will always
love you true.
 
With the patience
of my serving

I will be able to tire out

your pride

copyright © 2007 by Bertram Kottmann

 

1.13 Selve amiche, 
ombrose piante,
Fido albergo del mio core,
Chiede a voi quest'alma amante
Qualche pace al suo dolore.

 

Vriendelijke bossen, 
schaduwrijke planten
Trouw onderkomen van mijn hart,
Deze verliefde ziel vraagt van jullie
Een beetje rust van mijn smart.

                         (vertaling van Internet)

Friendly woods, shady plants,
Loyal shelter for my heart,
this loving soul asks from you
some peace from my grief.

 

 

1.14 Come raggio di sol 
mite e sereno,
Sovre placidi flutti si riposa,
Mentre del mare nel profondo seno
Sta la tempesta ascola:
 
 
Così riso talor gaio e pacato
Di contento, di gioia 
un [labbro]1 infiora,
Mentre nel suo segreto 
il cor piagato

S'angoscia e si martora.

Zoals een straal vredige
zonneschijn weerspiegelt
op de rustige golf,
terwijl diep in de boezem 
van de zee
de storm verscholen zit
 
zo kan het gebeuren dat 
een glimlach van tevredenheid 
op de lippen bloeit,

terwijl het hart

in geheime angst ineenkrimpt

As a ray of peaceful 
sunshine 
gleams on the tranquil wave, 
while deep in the sea's bosom 
the tempest lies hidden: 
 
 
so it may happen that a smile 
of contentment blooms 
 upon the lips, 
 while the heart is writhing 
 in secret anguish.

 

 

1.15 Consolati! e spera!
Potrai d'altro oggetto
Più lieto goder,
La stella più fiera,
Se cangia d'aspetto,

Può ancora l'affanno

mutare in piacer.

Troost jezelf en hoop dat je 
iets anders zult verkrijgen
om van te genieten met meer blijdschap. 
Zelfs de meest ontoegankelijke 
ster kan-
als ze van aanblik wisselt-
folterende pijn in plezier

veranderen.

Console yourself 
and take hope
You will have another thing 
To enjoy with more happiness.
Even the most severe 
of the stars--; 
If it changes its aspect--  
can change anguish
into pleasure.

 

1.16 Affanni del pensier,
Un sol momento
datemi pace almen,

E poi tornate.

Pijnlijke gedachten,
geef me een moment rust,
en 

kwel me dan weer.

Pains of thought,
For a single moment
give me peace,

And then return

 

1.17 Ah! mio cor, 
schernito sei.
Stelle, Dei, Nume d'amore!
Traditore,
 t'amo tanto,
Puoi lasciarmi sola in pianto?
Oh Dei! puoi lasciarmi,

Oh Dei, perché?

O arm hart,
Hij versmaadt uw liefde.
Hoor mij o Hemel, 
jullie goden daarboven!
Gij, o verrader, bemin ik zozeer.
Kunt gij mij alleen laten
 in mijn smart?
O Hemel, kunt gij mij verlaten? 
En waarom?
Ik bemin u bovenal.

 

Ah, poor heart,
He scorns thy love! 
Hear me Heaven, 
ye gods above!
Thee  o traitor love I only
Canst thou leave me 
weeping lonely?

O Heaven, canst thou leave me,

O heaven! and why?

So I love thee

 

1.18 Il mio bel foco,
O Iontano o vicino
Ch'esser poss'io,
Senza cangiar mai tempre
Per voi, care pupille,
Arderà sempre.
 
Quella fiamma che m'accende
Piace tanto all'alma mia,
Che giammai s'estinguerà.
E se il fato a voi mi rende,
Vaghi rai del mio bel sole,
Altra luce ella non vuole

voler giammai potrà.

Mijn liefdesvuur
Zal, hoe nabij of ver
ik ook moge zijn, nooit 
veranderen 
en zal altijd blijven branden
voor jullie, o beminde ogen.
 
De vlam die mij deed ontbranden,
behaagt zo mijn ziel
dat ze nooit zal doven.
En als het lot mij aan jou toevertrouwt,
lieflijke stralen van mijn
beminde zon, 

dan zal mijn ziel nooit meer

 naar een ander licht verlangen.

My fire of love,
however far 
or near I might be,
never changing,
will always be burning 
for you, dear eyes.
 
That flame which kindled me
is so pleased with my soul
that it never dies.
And if fate entrusts me to you, 
lovely rays of my beloved sun,
my soul will never be able

to long for any other light.

copyright © 2007 by Bertram Kottmann

 

1.19 Ogni pena più spietata
Soffriria quest'alma afflitta 
e desolata,
Se godesse una speranza 
di potersi consolar.
 
 
Ma, ohimè, cade ogni speme, 
Non c'è luogo, non c'è vita,

Non c'è modo di sperar.

Alle angst is niets ontziend; 
vol verlangen is deze ziel, 
dolend en vol twijfel, 
of haar hoop ongeschonden
zal blijven ,
om zichzelf nogmaals te troosten, 
ah..
Maar helaas, 
hoe eindeloos is mijn kwelling, 
er is geen droomgezicht,
geen ogenblik, 
geen straaltje hoop 
waar dan ook.

 

All of anguish most unsparring.
Fain would bear this soul 
forsaken and despairing, 
if her hope remain`d unshaken 
 
To console herself once more,
ah.

But alas, how endless my torment,There`s no vision,

There`s no moment,

There`s no ray of hope in store,

 

1.20 Stizzoso, mio stizzoso,
Voi fate il borioso,
Ma , ma non vi può giovare;
Bisogna al mio divieto 
star cheto, cheto,
E non parlare,
Zitt! ... Zitt!...
Serpina vuol così.
Zitt! ... Zitt!...
Serpina vuol così.
 
Cred'io che m'intendete, si,
che m'intendete, si,
Dacchè mi conoscete 
son molti e molti .

 

Lichtgeraakte,mijn opvliegende,
je gedraagt je arrogant, maar nee!
Het zal je positie niet verbeteren.
Je moet je aan mijn verboden 
houden en
stil zijn en niet praten,
Weest stil!...wees stil!
…… Dit zijn Serpina`s bevelen. 
Weest stil…..
Dat wil Serpina.
 
Nu denk ik dat je me begrepen hebt,
Ja je hebt de boodschap begrepen,

Omdat er nu al veel tijd is voorbijgegaan sinds je voor het eerst kennis met me maakte.

Irascible, my irascible, you behave with arrogance,
but no! it won't help your position.
You must keep to my prohibitions and keep silent,
and not talk, Shut up! ... shut up! 
These are Serpina's commands.
shut up! ... shut up! 
These are Serpina's commands.
 

 

Now I think you have understood, Yes, you have captured the message , because already a long time has passed from  when you first made acquaintance with me.

 

1.21 Se tu m'ami, se sospiri
Sol per me, gentil pastor,
Ho dolor de' tuoi martiri,
Ho diletto del tuo amor,
Ma se pensi che soletto
Io ti debba riamar,
Pastorello, sei soggetto
Facilmente a t'ingannar.
 
 
 
 
Bella rosa porporina
Oggi Silvia sceglierà,
Con la scusa della spina
 
Doman poi la sprezzerà.
Ma degli uomini il consiglio
Io per me non seguirò.
 
Non perché mi piace il giglio

Gli altri fiori sprezzerò.

Als je me bemint, als je alleen 
maar voor mij zucht beminde
herder,
I treur om jouw lijden
maar schep behagen in jouw
liefde.
Maar als je denkt dat ik op mijn
beurt alleen maar van jou zal
houden, kleine herder, 
dan ben je jezelf heel erg 
gemakkelijk aan het bedriegen.
 
De prachtige purperen roos
zal Silvia vandaag kiezen,
met een verontschuldiging 
vanwege de doornen.
Morgen zal ze hem versmaden. 
Maar de raad van de mensen 
zal ik niet opvolgen.
 
Juist omdat de lelie me behaagt,
hoef ik toch niet de andere
bloemen te versmaden.

 

If you love me, if you sigh
Only for me, dear shepherd,
I am sorrowful for your 
sufferings;
yet I delight in your love.
 
But if you think that
I must in return love only you,
Little shepherd, you are subject
To deceiving yourself easily.
 
 
The beautiful purple rose 
Will Silvia choose today; 
With the excuse of its thorns, 
 
Tomorrow, then, will she 
despise it. 
But the advice of the men
I will not follow -
Just because the lily pleases me,

I do not have to despise the other flowers.

 

1.22 O del mio dolce ardor
Bramato oggetto,
L'aura che tu respiri,
Alfin respiro.
 
O vunque il guardo io giro,
Le tue vaghe sembianze
Amore in me dipinge:
Il mio pensier si finge
Le più liete speranze;
E nel desio che così
M'empie il petto
Cerco te, chiamo te, spero e sospiro.

 

O mijn zoete gloed
Begeerd schepsel,
De lucht die jou omringt,
Zal ik ook inademen
 
Waarheen ik mijn blik ook richt,
Roept jouw aanvallige verschijning
Liefde in mij op:
Mijn gedachten koesteren
De vurigste hoop;
En in het verlangen
Dat mij zo vervult
Zoek ik je, roep ik je, hoop ik 
en zucht ik.
 

                (vertaling: Internet)

Oh, desired object
Of my sweet ardor,
The air which you breathe,
At last I breathe.
 
Wherever I turn my glance
Your lovely features
Paint love for me:
My thoughts imagine
The most happy hopes,
And in the longing which
Fills my bosom
I seek you, I call you, 
I hope, and I sigh.
 

 

 

1.23 Chi vuol comprar
la bella calandrina,
Che canta da mattino in fino
a sera?
Chi vuol comprar la, 
venga a contratto!
 
 
Sempre a buon pattola venderò.
La bella calandrina! Chi vuol 
comprar la?
 
È  gentil, ha così dolce il canto,
E vender la degg'io che l'amo tanto;
Ma questo è il mio mestiere,
No'l fo per piacere! 
Venga! venga!
 
 
 
 
 
Sempre a buon pattola venderò.

La bella calandrina!

Chi vuol comprar la?

O wie wil de mooie kanarie kopen 
die van de vroege ochtend tot de 
late avond zo vrolijk zingt? 
Wie wil haar nu kopen?
Kom doe een bod!
 
 
 
Het is een koopje zoals je nog
 nooit hebt gehad, de mooie
 kanarie, wie wil haar kopen?
 
Ze is aangenaam en zingt zo 
zoet en helder,
Ofschoon ik haar verkoop, 
zal ik erg van haar blijven 
houden, maar ik moet
mijn kost verdienen, 
en kan me niet met 
genoegens bezighouden. 
Kom.. kom..
 
Het is een koopje zoals je nog
nooit hebt gehad, 
de mooie kanarie, 
wie wil haar kopen?

 

O who will buy the 
beautiful canary
that sings from early 
morn to eve so gaily? 
Who wishes now to buy 
her? 
Come, make an offer! 
Come now!
A bargain `t is, such 
as ne`er was seen, 
the beautiful canary, 
who wishes to buy her?
So pretty too, and sings so 
sweet and clearly,
Altao`I sell her, 
still I love her dearly,
but `t is to earn a 
living,
Not for pleasure striving
Come now, come now,
 

 

A bargain `t is, such

as ne`er was seen,

the beautiful canary,

who wishes to buy her?

 

1.24 Ombra cara, amorosa,
Ah! perché mai Tu corri al 
tuo riposo, Ed io qui resto?
Tu tranquilla godrai
Nelle sedi beate,
Ove non giunge
 sdegno,
 dolor;
Do ve ricopre ogni cura mortale
Eterno obblìo,
 più rammenterai,
Fra gli amplessi paterni
Il pianto mio,
 
 
 questo
Di dolor soggiorno infesto.
 
 
Io resto sempre a piangere
Dove mi guida ognor,
D'un in un altro orror
La cruda sorte.
E a terminar le lagrime,
Pietosa al mio dolor, 
Ahi! che non giunge ancor

Per me la morte.

Edele en beminde schaduw,
O, waarom ben je heengegaan
om te rusten en heb je mij 
verlaten? 
Alle rust geniet gij nu in het 
verblijf der Gelukzaligen, 
waar geen smart of droefheid 
kan binnendringen, 
waar alle zorgen van deze aarde
uit verbannen zijn en in 
eeuwige vergetelheid uitgewist;
waar gij, in de omhelzingen
van uw vader nooit mijn
treurzang zal horen.
 
Roep geen smart terug 
Waaraan  je ooit deelhad.
 
 
Ik, nog steeds ongelukkig, 
dwaal daarheen waar mijn 
wrede lot mij in steeds diepere
donkere wanhoop leidt; 
nooit zal hij mijn
jammerlijke, droevige tranen
laten stoppen;
ik zal geen enkele vreugde 
meer kennen totdat de dood
mij heeft bevrijd.

 

Gentle shade, well beloved, 
ah wherefore hast thou to 
thy repose departed 
and me forsaken?
All the calm now enjoyest
Thou of th` abode of the
blessed whereto extendeth
Nor sorrow nor distress
Where from are banish`d 
all the cares of this earth 
and effac`d for ever
Unheedful where thou 
never in thy father`s 
embraces shalt hear my 
lamenting
Recall no sorrow where 
of thou hast partaken
 
 
I still unhappy am 
wandering whither 
my fate may e`er 
Deeper in dark despair
Cruelly lead me and ne`er 
shall cease my pitiful, 
My mournful tears to flow
Nor aught of joy I know

Till death has freed me

 

1. 25 O notte, 
o Dea del mistero,
Dolce compagna d'amor,
O notte, è in te sola ch'io spero!
Deh scaccia del giorno il fulgor.
 
 
 
O speme, crudel martiro,
O istante di gaudio e timor,
Io temo, io tremo, e desiro,

E d'amore sospira il mio cor.

O nacht, o mysterieuze 
Godin,lieflijke metgezel 
en vriend van de Liefde,
O nacht, ik kan slechts 
op jou hopen.
Haast je, o haast je, 
want de dag loopt ten einde.
 
O zalige hoop, o wrede angst, 
o uren van vreugd` en verdriet,
ik ben bang, ik beef, 
ik smacht en 
mijn hart zucht van liefde

zowel vol hoop als angst

O night, mysterious 
Goddess lovely,
Love`s dear companion 
and friend, O night,
I can hope in thee only,
Haste, o hasten,
that day do end!
 
O blissful hope, 
o cruel anguish, o hours 
of joy and of despair, I fear,
I tremble, I languish,
And my heart sighs in love, 

it doth share with hope

and with despair

 

1. 26 Chi vuol la zingarella
Graziosa accorta e bella?
Signori, eccola qua.
Signori, eccola qua.
 
 
Le donne sul balcone 
So bene indovinar.
I giovani al cantone
So meglio stuzzicar.
 
 
A vecchi innamorati
Scaldar fo le cervella.

 

Wie wil het zigeunermeisje
hebben,
Vol gratie, voorzichtig en
mooi? Heren, hier is ze
Heren, hier is ze
 
De dames op het balkon
zijn makkelijk in te schatten;
De jonge mannen op de hoek 
van de straat zijn makkelijk
te plagen.
 

Van verliefde oude mannen

zet ik het hoofd in vuur en vlam.

Who desires the gipsy girl,
graceful, prudent and 
beautiful?
Gentlemen, here she is.
Gentlemen, here she is.
 
The ladies on the balconies
are easily to be figured out.
The young men at the street corners
are teased more easily.
 
The heads of old men 
in love can be set on fire.

copyright © 2007 by Bertram Kottmann

 

1.27 Nel cor più non mi sento
Brillar la gioventù;
Cagion del mio tormento,
Amor, sei colpa tu.
Mi pizzichi, mi stuzzichi,
Mi pungichi, mi mastichi;
Che cosa è
Questo ahimè?
Pietà, pietà, pietà!
Amore è un certo che,

Che disperar mi fa

Ik voel de jeugd niet langer 
in mijn hart gloeien;
De oorzaak van mijn kwelling,
mijn liefde, ben jij! Jij grieft me, 
je steekt me, je kwelt me,
je moppert op me.
 
Helaas, Wat is dit?
Medelijden, heb medelijden!

Mijn lief, ik weet zeker dat

je me grote droefheid brengt!

No longer do I feel
youth blazing in my heart;
The cause of my torment,
my love, is you!
You sting me, you poke me,
you pinch me, you chew me.
 
Alas, what is this thing?
Pity, pity, have pity!
My love, it is certain
that you make me despair!

 

 

1. 28 Il mio ben quando verrà
A veder la mesta amica?
Di bei fior s'ammanterà
La spiaggia aprica.
Ma nol vedo, e il mio ben,
Ahimè! Non vien?
 
 
Mentre all'aure spiegherà
La sua fiamma, i suoi lamenti,
Miti augei v'insegnerà
Più dolci accenti.
Ma non l'odo. E chi l'udì?
Ah! il mio bene ammutolì.
 
 
 
 
Tu cui stanca omai già fe'
Il mio pianto, eco pietosa,
Ei ritorna e dolce a te

Chiede, chiede la sposa.

Pian, mi chiama; piano ahimè!

No, non mi chiama,

oh Dio, non c'è!

Als mijn geliefde zijn lief 
in smart aantreft, 
zullen prachtige bloemen 
de zonverbrande kust 
bedekken.
Maar ik zie hem helaas niet, 
mijn geliefde komt niet!
 
Als hij de golven verhaalt 
over zijn geliefde en zijn smart,
o edele vogels, dan
zal hij jullie een allerzoetst 
lied leren.
Maar, ik hoor hem niet. 
Wie hoort hem?
Oh, mijn geliefde is stil 
geworden.
 
Genadige echo, die op dit
 moment reeds mijn tranen 
heeft uitgeput,
Keer naar hem terug en
hij zal jou vriendelijk
vragen zijn bruid te worden.
Ssst, nu roept hij me, sst
Helaas, hij roept me niet,
O God, hij is er niet

 

When my beloved comes
to see his love in grief,
beautiful flowers will cover
the sunburnt shore.
But I do not see him,
alas, my beloved does not 
come.
 
When he tells the breezes
of his beloved and his grief,
gentle birds, then he will 
teach you a sweeter song.
However, I do not hear him. 
Who hears him?
Oh, my beloved has fallen 
silent.
 
 
Merciful echo, that at this 
point has already exhausted
 my tears, return to him 
and he will gently ask you 
for his bride.
Hush, now he's calling me, 
hush! Alas!

No, he is not calling me,

o God, he is not there.

copyright © 2007 by Bertram Kottmann

 

1. 29 Plaisir d'amour
Ne dure qu'un moment:
Chagrin d'amour dure 
toute la vie.
 
J'ai tout quitté pour l'ingrate 
Sylvie;
Elle me quitte et prend 
un autre amant.
 
Plaisir d'amour
Ne dure qu'un moment:
Chagrin d'amour dure toute
 la vie.
 
"Tant que cette eau coulera doucement
Vers ce ruisseau qui borde 
La prairie je t'aimerai,"
Me répétait Sylvie.
L'eau coule encor,
Elle a changé pourtant.
 
 
Plaisir d'amour
Ne dure qu'un moment:

Chagrin d'amour dure

toute la vie

Liefdesplezier duurt slechts
een moment.
Liefdesverdriet kan iemands
 hele leven duren.
 
Ik liet alles in de steek voor
de ondankbare Sylvie,
Ze verlaat me en neemt 
een andere minnaar.
 
Liefdesplezier duurt slechts 
een moment.
Liefdesverdriet kan iemands
hele leven duren.
 
‘Zolang als het water zachtjes
stroomt naar deze beek 
die de vlakte omzoomt,
Zal ik jou beminnen’
zei Sylvie steeds tegen me
Het water stroomt nog steeds, 
maar zij is toch van mening veranderd.
 
Liefdesplezier duurt slechts 
een moment.

Liefdesverdriet kan iemands

hele leven duren

The pleasure of love
Only lasts one moment;
The regret of love lasts 
one's whole life.
 
I left everything for the 
ungrateful Sylvie;
She leaves me and takes 
another lover.
 
The pleasure of love
Only lasts one moment;
The regret of love lasts
one's whole life.
 
"As long as this water 
flows softly
Toward this brook that 
borders the plain
I will love you,"
Repeated Sylvie to me.
The water still flows,
She has changed however.
 
The pleasure of love
Only lasts one moment;
The regret of love lasts 
one's whole life.

 

 

VOLUME 2

 

2.1 Dimmi amor, 
dimmi che fa 
La mia cara libertà?
Da che andò, come sai tu,
Alegarsi ad un bel crine,
Questo cor pien di ruine
Non l'ha poi rivista più!
Dimmi amor, dimmi che fa 
La mia cara libertà?
 
Un pensier il cor mandò
A trovarla in sue catene;
Ma per crescer le mie pene 
Il pensier mai non tornò!
Dimmi amor, dimmi che fa 
La mia cara libertà?
Dimmi amor, dimmi che fa 

La mia cara libertà?

Zeg mij liefde, zeg me,

smeek ik je:

Waar zwerft mijn teerbeminde?

Sinds hij mij verliet, zoals je weet. gevangen door een een hersenschim.

Heeft dit arme hart, zo wreed verlaten,

hem nimmer meer gezien.

Zeg mij liefde, zeg me,

smeek ik je : Waar zwerft mijn teerbeminde?

Mij hart zond eens een gedachte uit ter verkenning , om hem te vinden

in zijn ketenen.

Maar mijn pijn verdubbelde

want de gedachte komt niet meer terug!   Zeg mij liefde, zeg me,

smeek ik je:

Waar zwerft mijn teerbeminde?

 

Tell me love, Tell me I pray

Where my lover dear doth stray

Since he left me , As thou dost

ken, By a stray fancy captive

taken.  This poor heart so rudely

Forsaken, Never yet has seen hin

again

Tell me love, Tell me I pray

Where my lover dear doth stray?

 

Once my heart sent a thought to explore

And to find him in his chains,

But redoubled are my pains

For the thought returns no more!

Tell me love, Tell me I pray

Where my lover dear doth stray?

 

2.2 Non posso disperar, 
sei troppo cara al cor:
il solo sperare
d'aver a gioire
m'è un dolce languire,
m'è un caro dolor.

 

Ik kan niet wanhopen;
Je bent me veel té dierbaar
(te dierbaar voor mijn hart)
De loutere hoop om van 
jou te genieten, 
is voor mij een zoet
lijden, een dierbare smart.
I cannot despair; 
you are far too dear 
to my heart. 
The mere hope
of enjoying you 
is for me a sweet suffering, 

an adorable pain.

 

2.3 Vezzosette e care
Pupillette ardenti,
Chi v'ha fatto avare
De'bei rai lucenti?
 
 
S'io rimiro i vostri
Sguardi scorgo sol fulmini
 e dardi:
 veder so piu quel riso

Che rendea si vago il viso.

Charmante , zo behoedzame
ogen. 
Ogen zo helder en teder, 
waarom ben nu zo voorzichtig 
met je stralende schoonheid.
 
Als ik om vriendelijke blikken 
smeek, zijn bliksems en pijlen 
mijn begroeting.

Nooit zie ik een glimlach die

het gezicht zo lieflijk

doet oplichten.

Charming eyes so wary,
Eyes so bright and tender
Wherefore now so chary 
of your radiant splendor.
 
 
When for kindly looks 
entreating.
Lightnings and darts 
are my greeting

Ne`er I see of smiles a

pressage

That so sweetly light

 the visage.

 

2.4 Se bel rio, se bell'auretta
Fra l'erbetta
Sul mattin mormorand'erra;
Se di fiori un praticello
Si fa bello,
Noi diciam: ride la terra.
 
 
 
Quando avvien che un 
Zeffiretto
Per diletto
Bagni il piè nell' onde chiare,
 che l'acqua su l'arena
Scherzi a pena,
Noi diciam che ride il mare.
 
 
Se già mai tra fior vermigli,
Se tra gigli
Veste l'alba un aureo velo
E su rote di zaffiro
Move in giro,
Noi diciam, che ride il cielo.
 
 
 
Ben è ver: quando è giocondo
Ride il mondo,
Ride il ciel quando è gioioso;
Ben è ver: ma non sanpoi,
Come voi,

Fare un riso grazioso.

Als het ruizende beekje

onderlangs het struikgewas stroomt

en van de ochtendkoelte bevrijdt

Als de zon vanuit de bloeiende velden de schaduwen verdrijft,

Dan, zeggen we,  lacht de Natuur .

 

 

 

Als bij de kust een Zefyrus (koel windje) , dartel spelend,

Onze voeten bespoelt in een  aangename beweging

Als het golfje lichtjes danst

en vonkjes glanst

Dan, zeggen we, lacht de oceaan.

 

 

Als over karmozijnrood bloeiende

valleien, vol schitterende lelies,

gouden dageraads`stralen zich uitstrekken en Aurora roodwordend

zich verheft en de aarde

overspoelt

Dan, zeggen we, lacht de hemel.

 

 

Ofschoon de maan uit vreugde

koninklijk sereen glimlacht en

het lachende uitspansel verdrijft,

ofschoon de gehele Natuur het probeert, kan ze nimmer de

zoetheid van jouw glimlach

evenaren

When the murm`ring brooklet

Gushes `neath the bushes

And the morning breeze

beguileth

When the sun from blooming

meadows Drive the shadows

Then we say

that Nature smileth

 

When to shore a zephyr

straying Wanton playing

Laves our feet with gentle

motion

When the wavelet lightly

dancing Sparkles glancing

Then we say, how smiles the

ocean

 

When o`er crimson flow`ry

valley`s, Glist`nìng lilies

Golden rays of dawn are

trailing

And Aurora rises blushing

Earth o`erflushing

Then we say, the sky is

smiling

 

Tho`  for joy the moon so

queenly Smiles serenely

and the laughing skies beguile

Tho` al Nature may endeavour

She can never

Match the sweetness of thy

smile

 

 

 

2.5 Amarilli, mia bella,
Non credi, o del mio cor 
dolce desio,
D'esser tu l'amor mio?
Credilo pur: e se timor 
t'assale,
[Dubitar non ti vale.]1
Aprimi il petto e vedrai 
scritto in core:
Amarilli, Amarilli, Amarailli

è il mio amore.

Amaryllis, mijn beminde,
Geloof je niet, o zoetste 
droom van mijn hart, dat
jij mijn lief bent?
Geloof het dus  en als de
angst jou aanvalt, twijfel
dan niet aan de waarheid:
Open mijn borst en zie 
geschreven staan 
op mijn hart: Amaryllis, 
Amaryllis 
Is mijn geliefde
Amaryllis, my lovely one,
do you not believe, 
o my heart's sweet desire,
That you are my love?
Believe it thus:  and if 
fear assails you,
Doubt not its truth.
Open my breast and see 
written on my heart:
Amaryllis, Amaryllis,
Amaryllis, Is my beloved.

 

2. 6  Lasciatemi morire!
E che volete voi 
che mi conforte
In così dura sorte,
In così gran martire?,
Lasciatemi morire!

 

Laat me sterven!
Van wie verwacht 
je troost voor mij in zulk
wreed lot, in zulk een
beproeving?

Laat me sterven!

Let me die!
And whom do you 
want to comfort me
in such cruel fate,
in such ordeal?
Let me die!

copyright © 2007 by Bertram Kottmann

 

2.7.  Delizie contente,

che l’alma beate

fermate, fermate

Su questo mio core-

Deh più non stillate

Le gioie d `amore

Delizie mie care-

Fermatevi qui:

Non so più bramare-

Mi basta cosi`.

 

In grembo agli amori,

Fra dolci catene

Morir mi conviene.

Dolcezza omicida-

A morte mi guida

In braccio al mio bene.

Dolcezza mie care-

Fermatevi qui:

Non so più bramar-

Mi basta così.

 

Vrolijke genoegens die 
mijn hart verblijden, 
zullen ophouden.
Stort gaarne géén 
liefdesvreugd meer in mijn
 hart.
Lieflijke genoegens 
zullen nu ophouden: 
Ik vraag niet meer,
dit is genoeg.
 
In de armen der liefde, 
in aangename ketens,
zou ik willen sterven.
Dodelijke zoetheid leidt 
mij naar de dood in de 
armen van mijn lief.

Ik vraag niet meer,

dit is genoeg.

Cheerful pleasures, 
delighting my heart
come to an end.
Please do not shower 
the joys of love on 
my heart any more.
Dear pleasures come 
to an end now:
 I ask no more,
 this is enough.
 
In the arms of love, 
in gentle chains,
I should like to die,
Deadly sweetness, 
guide me to death 
in the arms of my love.

I ask no more,

this is enough

 

2.8 E quando ve n’andate

Speranze adulatrici alla buon`ora

Non v`accorgete ancora

Che m`annoiate?

E quando ve n àndate?

 

 

 

 Io più fiato in sen non ho,

Da nudrir vostro desire;

Risolvetevi a partire,

Ch`io per voi morir non vo!

Qual capriccio vi mandò

A turbar la pace mia?

Voì siete Arghi e  pur la via

Di partir non ritrovate.

E quando ve n`andate?

 

 

 

A pentir dunque s `avrà

La mia fe`che`l cor v`apria?

Deh prendendo un dolce addio

Date a me la libertà.

Io da voi bramo già

Un partir senza ritorno:

Anzi a far novo soggiorno

Gradirò che ritorniate

Ma quando ve n `andate?

O wanneer zult ge me ooit verlaten

Gij, schimachtige, bedrieglijke hoop

Geef  je uiteindelijk over!

Waarom kunt ge niets aangenaams

aan de dag leggen?

Hoeveel smart bezorgt ge me !

O wanneer zult ge me ooit verlaten.

 

Ik heb geen adem meer over

om uw aspiraties te voeden.

O vertrek en beeindig mijn

rampspoed,

Ik zal nooit voor u sterven

Waarheen dan  ook u herwaarts moet vliegen, om mijn gemoedsrust

te verstoren, gij blijft Arguses!,

toch zult ge geen weg vinden om mij te ontgoochelen. O wanneer zult ge me ooit verlaten!

 

Zal ik nooit ophouden te berouwen dat ik mijn hart zo blindelings opende;

Fluister slechts ‘Vaarwel’ en bevrijdt

daarmee een zo boetvaardig hart

 

Toch mag gij –hoewel ik u ongemeend,voor eeuwig bande,

zeker wederkeren

als ik de troost vertrouw die ge me gaf.

Maar wanneer zut gje me ooit

verlaten?

 

O when will you e`er leave me`?

Ye shad`wy, delusive hopes

At last give over!

Why can ye not discover

well-a-day?

How sore ye grieve me?

Oh when will ye e`ver leave  me

 

Not a breath to spare have I

To inspire your aspirations.

O depart and end my

tribulations

For I ne `ver for you will die

Wherefore hither must ye fly

To disturb my peace of mind

Arguses ye are, yet find

No ready way to undecieve me

O when will ye e `ver leave me

 

 

Shall I ne`er cease to repent

That I open`ed my heart so

blindly; Do but whisper

farewell’’ and kindly,

Free a heart so penitent

Yet with- al it is not meant

That I`d banish ye forever

Ye are welcome to persever

When I trust the cheer ye`d

give me , But when will

ye e`ver leave  me?

 

2.9 Quando sarà quel

Ch`io mi veggia da te

Favorito d `un si ?

Cara bocca, dillo tu;

Se a`caratteri di rose,

Che sul labbro amor ti  pose,

Mi fai legger: servitù.

 

Conto l òre ad una ad una

Come fosser anni interi:

Ma nel colmo de`pensieri

Trovo scarsa la fortuna.

E se viver si può più,

 

 

Cara bocca, dillo tu;

Se a`caratteri di rose,

Che sul labbro amor ti  pose,

Mi fai legger: servitù.

 

La mia fede m`assicura

Che parlar sempre di no

Quella donna mai non può,

Che fe`bella la natura.

E se viver si può più,

Cara bocca, dillo tu;

Se a`caratteri di rose,

Che sul labbro amor ti  pose,

Mi fai legger: servitù.

 

Wanneer zal de dag aanbreken

Dat mijn hart u zalig prijst

Met een zacht gefluisterd  ‘ja’.

Dierbare mond, zeg het me

Zullen de zo teder geschreven tekens

op uw rose lippen,  mij ooit tot een gelukkige slaaf van u maken?

 

Een voor een heb ik de uren geteld,

Zoals ze voorbijgingen, als wanhopige jaren.

Zeer gewaagd is mijn denkbeeldige vlucht naar de zelden beklommen  toppen der hoop;

Als er ergens hoop mag zijn,

Dierbare mond, zeg het me

Zullen de zo teder geschreven tekens

op uw rose lippen,  mij ooit tot een gelukkige slaaf van u maken?

 

Toch zegt mijn hart me dat

 niemand die ooit door Natura is opgesloten in zulk een liefde

als de uwe, kan blijven volharden in ‘nee’ in plaats van ‘ja’.

Als er ergens hoop mag zijn,

Dierbare mond, zeg het me.

Zullen de zo teder geschreven tekens

op uw rose lippen,  mij ooit tot een gelukkige slaaf van u maken?

 

When will the day e `er be

That my heart thou dost bless

With a softly breathed yes

Mouth, beloved, tell it me

Shall the love-writ signs so tender

On thy rosy lips e `er render

Me a happy slave to thee?

 

One by one the hours I `ve counted, as they pass`d like

years despairing,

But my  fancy`s flight most

Daring to the heights of hope scarce mounted;

If for idle one hope yet be,

Mouth, beloved, tell it me.

Shall the love-writ signs so tender

On thy rosy lips e `er render

Me a happy slave to thee?

 

Yet my heart tells me that never

One whom Nature did enshrine

In such loveliness as thine

If for idle one hope yet be,

Mouth, beloved, tell it me.

Can with ‘no’  for aye persever

Shall the love-writ signs so tender

On thy rosy lips e `er render

Me a happy slave to thee?

 

 

 

2.10 Tu mancavi a

tormentarmi

Crudelissima speranza

E con dolce rimembranza

Vuoi di nuovo avvelenarmi.

 

Ancor dura – la sventura

D`una fiamma incenerita-

La feritaancora aperta

Par m `avverta- nuove pene.

Dal rumor delle catene

Mai non vedo allontanarmi.

 

 

 

Tu mancavi a

tormentarmi

Crudelissima speranza

E con dolce rimembranza

Vuoi di nuovo avvelenarmi.

Kwel me niet langer wrede hoop

geen wens vervullend

Met zoete herinneringen druppel je

iin mij, als cadeau een nieuw vergif

 

 

Dodelijke angst

Zo smachtend

In de vlammen van een vernietigende liefde en mijn brandende wonde

voorspelt hoe spoedig het leed  wederkeert.

Ofschoon mijn keten me nauwelijks verbittert, blijf ik, wat er ook met me gebeurt

 

Kwel me niet langer wrede hoop

geen wens vervullend

Met zoete herinneringen druppel je

iin mij, als cadeau een nieuw vergif.

 

Wilt no longer thou torment me

Cruel hope, no wish fulfilling

Of fond mem`ries art thou

distilling

A new poison to present me.

 

Mortal anguish

So to languish

In the flames of a love

Consuming And my burning

Wound  forebodes how soon

are coming Woes returning

Tho`my chain do sorely gall me

I remain, what e` er  befall me

 

Wilt no longer thou torment me

Cruel hope, no wish fulfilling

Of fond mem`ries art thou

distilling

A new poison to present me.

 

2.11  Ragion sempre addita

Ad alma gentile

Che amata o schernita

Io stabil suo stile

Non cangi, no, no

 

Io pur seguirò:

Che sciogliere il piè

Dai lacci di

Non tento, non .

Hoe zeer worden edele zielen

geprezen die volharden

Of bemind, dan wel veracht,

in hun trouwe streven

nooit veranderend, nee, o nee

 

Daarom, denk ik, zal ik nooit

het onbetrouwbare dwaalspoor volgen  ver verwijderd  van  het pad der Liefde

How dearly are prized

True souls that persever

Or lov`d or despised

In faithfull endeaver

Ne`er changing, no, no

 

It follows, I trow

That faithless astray

Afar from Love`s way

I never shall go

 

 

2.12 Se amor m `annoda il piede 

Come dunque fuggirò?

Da quel cor che non ha fede

Libertà non spero: no.

 

Sian pur dure le catene,

Crescan sempre le mie pene:

Chè in servitù costante

Gode ognora languendo

un core amante.

 

Lo stral, che porto al core

D`un bel guardo colpo fu.

Più non curo il mio dolore;

Vivo lieto in servitù.

Als de Liefde mijn voeten heeft geketend, hoe kan ik dan ooit wegvlieden van een hart dat trouw veracht.

 

Toch vergroten de ketenen die ik draag mijn wanhopige ellende steeds meer,;

een verliefd hart,  immer in slavernij opgesloten en gekweld

 

De pijl die mijn hart doorwondde

Het was een heldere blik uit uw oog

Als geen kunstgreep ter genezing baat,

Blijf ik gaarne in slavernij

If Love my feeth enchaineth

Can I ever flee away

From a heart that faith disdaineth There`s no hope of freedom, nay

 

Yet the fetters I am wearing

Still increase my woes despairing

In slav`ry e`er confining

And tomenting a heart

Love lor n  and pining

 

The shaft my heart impaleth

`T was a bright glance from thine eye As no art to cure availeth

I live gladly in slavery

 

 

2.13 Cangia tue voglie,

O mio cor, che fedele

Fosti a donna crudele.

Non t `accorgi, meschin, che

sei ferito?

Lascia, lascia d `amar chi

t `ha tradito.

 

Lascia, lascia d `amare

Chi ti finge col riso,

Col mostrarti il bel viso.

Non t `accorgi, meschin, che

sei ferito?

Lascia, lascia d `amar chi

 t `ha tradito.

 

 

Vedi pur come il canto

È cagion di tue doglie!

Cangia, cangia,tue voglie.

Non t `accorgi, meschin, che

sei ferito?

Lascia, lascia d `amar chi

 t``ha  tradito.

Verander uw tedere gevoelens

O mijn hart, nu zo vol droefheid

Getrouw aan een wrede vrouw,

Voel je niet arme dwaas

dat zij je slechts pijn wil doen.

Onderdruk je liefde voor haar

die slechts minachting voor je heeft

 

Onderdruk je liefde voor haar

Die jou probeert te verleiden

door haar glimlach, jou verlokkend

met een bekoorlijke blik.

Voel je niet arme dwaas

dat zij je slechts pijn wil doen.

Onderdruk je liefde voor haar

die slechts minachting voor je heeft

 

Zie toch duidelijk hoe haar gezang

de oorzaak van jouw pijn is.

Verander uw tedere gevoelens

Voel je niet arme dwaas

dat zij je slechts pijn wil doen.

Onderdruk je liefde voor haar

die slechts minachting voor je heeft.

 

Change thy fond wishes

O my heart, now so mournful

Faithful to a fair one scornful

Feelest not thou poor fool

She will but pain thee

Quell, O quell love for her who does disdain thee.

 

Quell, O quell love for her

Who sought to snare thee by smiling, Lur`d thee with a face

beguiling

Feelest not thou poor fool

She will but pain thee

Quell, O quell love for her who does disdain thee.

 

See clear how  the song

Is the reason of thy pains!

Change thy fond wishes

Feelest not thou poor fool

She will but pain thee

Quell, O quell love for her who does disdain thee.

 

 

2. 14 Sento nel core certo 
dolore,
che la mia pace turbando va.
Splende una face che l'alma
accende,

se non è amore, amor sarà.

Ik voel in mijn hart een

zekere smart, die  mijn rust

steeds verder verstoort;

Er schijnt een toorts

die mijn ziel aansteekt:

Als het de liefde niet is,

zal het (spoedig)de liefde zijn!

I feel in my heart 
a certain sorrow
Which goes on disturbing
 my peace;
There shines a torch 
which inflames my soul:

If it is not love,

it will be love [soon].

 

2. 15 Su, venite a consiglio,
O pensieri.
Com'esser mai può
ch'io serva a Semira,
che scopo è dellira
di chi m'infiammò?
No, no, no, no!
 
E meglio soffrire,
penare, morire,
che mai rimirare
oggetti  fieri.
Eh! lasciate i consigli,
o pensieri, o pensieri.
 
No, no, no, tornate
a consiglio,
o pensieri.
Chi il seno m'aprì
con dolce ferita,
vedrà che è schernita
sua fede così,
, , .
 
Il cielo permetta
men grave vendetta!
Destin più soave
è forza ch'io speri.
Oh, lasciate i consigli,

O pensieri.

He, kom hierheen gij hersenschimmen

O kom mij bekoren.

Vertel me, hoe kan ik

Laura voor immer dienen,

de oorzaak van deze koorts,

die me zo uitput.

Nee, nee.

 

Het zou beter zijn te lijden,

te zwoegen of om te komen

dan nog langer haar schone lippen te beminnen, die me aanstaren.

O, probeer niet langer me te bekoren

gij hersnschimmen.

 

Nee, nee, kom terug

Gij hersenschimmen, kom terug

om me te bekoren,

Die mijn hart opende, met zulke heerlijke wonden, zal bemerken

hoe mijn vertrouwen, vol spijt, afneemt; nee, nee

 

 

Moge de Hemel nimmer meer een

zo akelige ramp voorspellen.

Om een aangenamer lot

zal ik de de Schikgodinnen steeds

lastig vallen.

O, probeer niet langer me te bekoren

gij hersnschimmen

Hey, come hither ye fancies!

O come to beguile me

How can I, O say,

Serve Laura for ever

The cause of this fever

That wears me away

Nay, nay, nay.

 

`T were better to suffer

To toil or to perish

Than longer to cherish

Fair lips that revile me

Ah,  no longer ye fancies

Seek to beguile me.

 

Nay, nay, nay, return

O ye fancies, return to beguile me

Who open`d my heart

With wounds so delightful

Will mark how despiteful

My faith does depart

Nay, nay, nay.

 

 

May Heav`n  ne`er forecast

A more direful disaster!

For kindlier fortune

The Fates I `ll importune

Ah,  no longer ye fancies

Seek to beguile me.

 

 

2. 16 Già il sole dal Gange
Più chiaro sfavilla,
E terge ogni stilla
Dell'alba che piange.
 
Col raggio dorato
Ingemma ogni stello,
E gli astri del cielo

Dipinge nel prato.

Reeds fonkelt vanachter 
de Ganges de zon steeds
breder en doet iedere 
druppel van de wenende 
dageraad opdrogen.
 
Met zijn vergulde stralen

versiert hij iedere grasspriet;

en de sterren van het

firmament schildert hij

in het veld.

Already, from over the 
Ganges, the sun
Sparkles more brightly
And dries every drop 
of the dawn, which 
weeps.
With the gilded ray
It adorns each blade 
of grass;
And the stars of the sky

It paints in the field.

 

2.17 All’acquisto di gloria

e di fama

tra belliche schiere

di trombe guerriere

mi chiamail fragor.

 

Ma portando del caro mio bene

Fisse all`alma le gravi sventure

Avrò sempre dure

Le penenel cor

Om glorie te verkrijgen in ver gelegen gebieden,

Te midden van strijdende legioenen,

roepen de oorlogstrompetten luide

“Vertrek’!

 

Maar helaas, want mijn oorlogszuchtig streven wordt immer tegengehouden door de liefde, die

met sluwe smart mijn hart te gronde richt.

 

To win glory in far away

regions,

`Mid conquering legions,

The wartrumps appalling

Are calling, are calling, “Depart”

 

But alas, for my warlike endeavour

E`er doth love to restrain me

persever, With wiliest wooing

undoing my heart

 

 

2.18    Dormi, bella,

dormi tu ?

Se dormi, sognati

D `esser meo cruda,

Se vegli, porgimi

Qualche, pieta.

 

Sospiri profondi

Tramando dal cor

E tu non rispondi

Ahi barbaro amor.

 

 

Bei lumi rubella,

Chi mai, chi v`apriva?

E tu non favelli

Ahi barbaro amor.

Ben je aan het slapen, o schoonheid

Slaap je, slaap je?

Als je slaapt, moge je droom niet al te wreed zijn, en als je wakker bent,

Laat jouw hart dan

enig medelijden voelen.

 

Ofschoon een diep smachtend verlangen mijn hart ontroert,

Geef je toch nooit antwoord;

O barbaarse liefde

Toch geef je nooit antwoord.

 

Schitterend oog dat diegene tart

Die jou durft uit te dagen

Die van mij geef je nooit antwoord

O barbaarse liefde.

Art thou sleeping, fair one

Sleepest thou, sleepest thou?

If sleeping, be thy dream not all

too cruel, if waking.

Let thine heart

some pity feel.

 

Tho` yearning  profoundest my

bosom  doth move,

Yet ne `er thou respondest:

Ah, barbarous love,

Yet ne `er thou respondest.

 

Fair eye that defiest

Who dareth to brave thee

To mine ne`er repliest

Ah, barbarous love.

 

 

2.19 Posate, dormite

Ah se tu dormi ancora;

E se dormendo

Tante pene mi dài,

Non destarti giàmmai,

Chè non saria bastante

A soffrirti svegliata un core

amante.

 

Posate, dormite,

Pupille gradite;

E il vostro rigore

Lasci ancora posare un

stanco core.

 

Dormite, posate,

Pupille adorate;

E in placido obblio

Dorma il vostro furor,

Ch`io parto . –Addio.

 

Ah, als ge nog slaapt en zelfs in  uw sluimering  al mijn rust hebt weggenomen, dan zou gij nimmer meer mogen ontwaken.

Met gestrengheid moet  een hart, zo vol liefde, gekneed worden om uw ontwakende charme te kunnen verdragen.

Slaap dan door, slaap door,

Rust gij, zoete ogen, en open u niet.

En moge uw hartstochtelijke aard

enig uitstel schenken aan een vermoeid hart.

 

Droom dan verder, droom onbewogen verder,, o beminde ogen,

Moge een aangename slaap alle toorn die gij mogelijk mocht voelen, verdrijven.  Laat ik verdwijnen.

Vaarwel dan!

 

Ah, if thou still art sleeping

And e`en in slumber  All my rest

so hast  taken ,

Thou should`st never awaken

More sternly must be fashion`d

To endure thy wak`ning charm

A heart so impassion`d

 

Sleep on then, sleep on

Repose ye , Sweet eyes,

Nor unclose ye,

And may your keen art

Grant a respite, tho`  brief

To a weary heart.

 

Dream on then, dream on

Unmoved, O fair one, beloved,

May kindly sleep banish

All of wrath  thou might`st feel

that I vanish, Farewell then!

 

 

2.20  Seguita a piangere        

No, non temete, o pianti;

Ah non vedete

Che ride la pieta sopra il suo viso?

Stanno a forza in bell`occhio

orgoglio ed ira;

sempre dalla pieta clemenza spira.

 

Sequita a piangere

Povero cor

E spera frangere

Il tuo rigor

 

Un vero duol l `intenerische

e molce;

io so di Filli il cor quanto sià dolce

Se infedele m `ha sufferto

Si placherà:

 

Io so ben che non lo metro,

Ma lo farà.

 

Volea Tirsi più dire,

Ma Filli intenerita

A si dolce parlar: deh, disse, taci!

E  i  sospiri arrestò col  suon

de `baci.

Nee, heb geen angst, o smart

Ah, zie je niet

hoe vriendelijk mededogen van

 haar gezicht straalt.

Ofschoon toorn en woede in haar oog

flikkeren ,wordt altijd uit medelijden, mededogen geboren.

 

Ga door met wenen

berouwvol hart

al haar  gestrengheid zal spoedig

verdwijnen.

 

Bij echt berouw  zal haar hart

zich overgeven.

Ik weet dat Phyllis`hart warn en

teder is

Alle fouten die ik jegens haar heb gemaakt, zal ze mij niet kwalijk nemen. Ofschoon ik geen vreindelijkheid verdien, zal ze toegeven.

Thyrsis zou nog meer willen zeggen,

Maar Phyllis, vol medelijden vanwege zijn smart, antwoordt:

Ah. houd op met zuchten

en laat met kussen zijn smartelijk huilen ophouden.

Nay havo no fear, my grievings,

Ah, mark ye not,

How kind compassion smileth

from her visage

Tho` her eye yet outflashes

In anger and scorn

E ` er of  pity sweet clemency is born.

 

Morn with temerity penitent

heart,

All her severity will soon depart.

 

To true remorse

Her heart will surely surrender

I know that Phyllis`heart is warm and tender

All the wrongs I `ve done

her spirit, can not resent.

Tho`no kindness I may merit

She will relent

 

Yet more Thyrsis would say

But Phyllis, all compassion for his sorrow, replies:

Ah, cease thy sighing,

And with kisses arrests his

woeful crying

 

2,21  Caro laccio, dolce nodo 

Che legasti il mio pensier,

So ch`io peno e  pur ne godo;

Son contento e prigionier.

Sierlijk network, verlokkende valstrik

Die mijn (nog niet verliefde) hart verwart, ofschoon het pijnlijk is, voel ik me gelukkig; en gevangen  zijnde, zal ik niet vluchten.

Dainty meshes, net enticiful

That entangles my fancy free,

E`en tho woeful I yet am blissful

Held a captive, I would not flee.

 

 

2.22  Lasciar d’amarti

Per non penar,

Caro mio bene, non si può far.

A forza di pene,

Di strali e catene,

Non voglio lasciarti;

Ti voglio adorer.

Lasciar d `amarti  per non penar,

Caro mio bene,

non si può far.

De liefdesband  verbreken

Mijn hart  bevrijden

O mijn geliefde,

Dat kan niet gebeuren, neen!

Ondanks zijn pijlen, zijn  ketens en smart,

Zal ik altijd u alleen blijven

beminnen.

De liefdesband  verbreken

Mijn hart  bevrijden

O mijn geliefde,

Dat kan niet gebeuren, neen!

 

Love`s bond to sever

My heart to free

Mine own beloved

It can not be, no

In spite of his arrows

His fetters and sorrows

I e `er  will persever

Adore only thee,

Love`s bond to sever

My heart to free

Mine own beloved

It can not be, no

 

 

2.23 Per la gloria 
d'adorarvi 
voglio amarvi,
o luci care.
Amando penero,
ma sempre v'amerò,
, , nel mio penare,
penerò,
v'amerò,
luci care.
 
 
Senza speme di diletto
vano affetto
è sospirare,
ma i vostri dolci rai
chi vagheggiar può mai
e non, e non v'amare?
penerò,
v'amerò,

luci care!

Vanwege de glorie jullie te 
vereren, wil ik je liefhebben,
O beminde ogen 
( prozaische lichtjes),
Als ik liefheb, zal ik lijden, 
maar ik zal jullie altijd 
beminnen.
Ja, ja, in mijn lijden
zal ik alles ondergaan.
Ik zal jullie liefhebben, 
beminde ogen.
 
Zonder hoop op genot,
vergeefse genegenheid, 
kan  er slechts gezucht 
worden,
maar je zoete stralen,
wie kan daar naar kijken
en jullie niet beminnen?
Ik zal lijden,

Ik zal jullie liefhebben,

beminde ogen.

For the glory of adoring
you
I want to love you,
O dear eyes [literally lights].
Loving I will suffer,
But always I will love you,
Yes, yes, in my suffering,
I will suffer,
I will love you,
Dear eyes.
 
 
Without hope of delight,
Vain affection
It is to sigh,
But your sweet rays
Who could ever gaze upon
And not, and not love you?
I will suffer,
I will love you,

Dear eyes!

 

2.24  Sen corre l’agnelletta 

Al cenno del pastor

sa da lui partir.

Quel labbro, che m `alletta,

Dispor può del mio cor

A vivere, a morir.

Als een lam, vertrouwend op zijn herder, gehoorzaamt aan zijn roep

en nimmer van hem zal weglopen,

Zo beheersen uw lippen  mijn willige hart,  in aangename sturing.

Zowel in leven als dood.

 

Ah when a lamb confiding

Obeys the shepherd`s call

Nor e `er from him will depart

Thy lips so sweetly guiding

Control my willing heart

May life or death befall.

 

2.25 Vergin, tutto amor,
o madre di bontade,
o madre pia, madre pia,
ascolta, dolce Maria,
la voce del peccator.
Il pianto suo ti muova,
giungano a te i suoi lamenti,
suo duol, suoi tristi accenti,
 senti pietoso quel tuo cor.
O madre di bontade,

Vergin, tutto amor.

Gij Maagd, fontein van liefde,
Moeder van genade, 
wier hart werd opengespleten,
O aanhoor, Koningin van 
de Hemel, de smeekbede 
van een zondaar.
Laat vriendelijk meedogen
U bewegen. Hoor genadelijk 
haar droevige smeekbede,
haar trieste klagen dat 
opstijgt naar Uw hemelse
troon van gunsten.
Beminde moeder van genade.

Maagd,

fontein van liefde.

Vergin, fount of love
Dear mother thou of 
mercy,whose haert 
was riven, O hearken, 
Queen of Heaven,
to a sinner`s cry.
Let kind compassion 
move thee.
In mercy hear her sad
 lamenting,
Her mournful moan 
ascending 
Unto thy throne of 
grace on high
Dear mother thou of mercy

Vergin, fount of love.

 

2.26 Danza, danza, fanciulla,
al mio cantar;
danza, danza fanciulla gentile,
al mio cantar.
Gira leggera, sottile al suono,
al suono dell'onde del mar.
 
 
 
Senti il vago rumore
dell'aura scherzosa
che parla al core
con languido suon,
e che invita a danzar
senza posa, senza posa,
che invita a danzar.
Danza, danza, fanciulla gentile,

al mio cantar.

Dans, dans, jong meisje op 
mijn lied,
Dans, dans, lief jong meisje 
op mijn lied;
Draai licht en zacht op het
geluid, het geluid van de 
golven van de zee.
 
 
Hoor het vage ruizen van het 
speelse briesje dat spreekt 
tegen het hart
met zijn smachtend geluid,
dat jou uitnodigt te dansen 
zonder te stoppen,
zonder te stoppen,
dat jou uitnodigt tot de dans.

Dans, dans, lief jong meisje

op mijn lied.

Dance, dance, young girl
to my song;
Dance, dance, gentle
young girl
to my song;
Twirl lightly and softly
to the sound,
to the sound of the waves 
of the sea.
Hear the vague rustle 
of the playful breeze
that speaks to the heart 
with its languid sound,
and invites you to dance 
without stopping, 
without stopping
that invites you to dance.
Dance, dance, 
gentle young girl

to my song.

 

2.27 Misero! io vengo meno 
e mi riduco
all'ultimo momento 
di mia vita dolente
senza che Filli onde mi struggo 
ed ardo
miri questo trofeo
 del suo bel guardo.
 
Non m'è grave morir per amore:
sol provo dolore
 
 
perché Filli morir non mi vede.
Che sarebbe mia prospera sorte
soffrire la morte,

s'uno sguardo

mi dasse in mercede

O ongelukkige, mijn kracht 
neemt af en nadert 
bijna het verwachte 
eindmoment van 
een zo ongelukkig leven. 
Toch zal zij- voor wie ik 
deze smarten verdraag-
 nooit de trofee
van haar zoete 
verlokkende blikken zien.
Want dat mijn liefde zo sterft, 
schrikt me niet af
Slechts één smartelijke
gedachte achtervolgt me: 
Phyllis ziet me niet sterven.
O hoe welkom is de dood,
als er, op mijn sterfbed,

als antwoord op mijn

starende blik, één glimlach

kwam vanuit de ogen

die ik bemin.

Hapless one, my strength 
is failing and fast 
is nearing the awaited, 
final moment of a life 
so distressful. 
Yet ne`er will she 
for whom I this woes 
am bearing see 
this throphy of her sweet 
glances ensnaring.
For my love thus to die
Nothing daunts me
Yet one sorrow haunts me
`T is that Phyllis does not 
see me perish.

O how welcome were death,

if in dying,

To my gaze replying

Came one glance from

the eyes that I cherish

 

2.28  M’ha preso alla sua ragna 

Quel furbettel d `amor,

Che gira la campagna

Come fa il cacciatore.

Guardatevi, pastori!

Fin da quel di Locori

Tutto si liquefà.

 

S `io dormo amor mi desta,

Oppur mi fa sognar;

Ch` egli  s`è  messo in testa

Di farmi innamorar.

Guardatevi, pastori!

Fin da quel di Locori

Tutto si liquefà.

 

Se guido il gregge al monte

Ho sempre amor tra`piè:

Se vo`a bagnarmi al fonte,

Si bagna amor con me.

Guardatevi, pastori!

Fin da quel di Locori

Tutto si liquefà.

 

Amor tra mille pene

Mi tiene notte e di:

Per te, Tirsi, mio bene,

Mi fa languir cosi.

Guardatevi, pastori!

Fin da quel di Locori

Tutto si liquefà.

Het is Liefde die mij zo slim en schalks in zijn greep heeft gekregen.

Wie zich even  sluw  door de wereld begeeft als een stoutmoedige jager

Wees op je hoede voor de rover

die arme herders overwint alleen

om hen te kwellen.

 

Vanuit mijn slaap maakte de Liefde mij wakker en in mijn dromen liet hij mij zwerven.

In zijn hoofd groeide het plan mijn

hart te stelen. Wees op je hoede voor de rover die arme herders overwint alleen

om hen te kwellen

 

Liefde achtervolgt mij op de berg

terwijl ik daar mijn kudde weidt

en hem in baadt in de fontein
en ook als  ik mezelf  baad.

Wees op je hoede voor de rover

die arme herders overwint alleen

om hen te kwellen

 

Zijn wrede pijlen schiet hij op me af,

Liefde houdt me dag en nacht in zijn greep; naar jou, Thyrsis, mijn geliefde

laat hij me steeds smachten.

Wees op je hoede voor de rover

die arme herders overwint alleen

om hen te kwellen

 

`T is Love that rogue so wily

Has caught me in his hold

Who roves the world as slyly

As any huntsman bold

Beware of him the rover,

Who wins poor shepherds  over

Only to vex them so

 

From sleep doth Love me waken

Or thro`my dreams doth stray

Into his head he `s  taken

To steal my heart away

Beware of him the rover,

Who wins poor shepherds  over

Only to vex them so

 

Love follows on the mountain

While with my herd I fare

And bathe him in the fountain

When I do bathe me there

Beware of him the rover,

Who wins poor shepherds  over

Only to vex them so

 

His cruel arrows burling

Love plies me night and day

For thee Thyrsis my darling

He makes me sigh always

Beware of him the rover,

Who wins poor shepherds  over

Only to vex them so

 

 

2.29 Caro mio ben,
credimi almen,
senza di te
languisce il cor.
 
Il tuo fedel
sospira ognor.
Cessa, crudel,

tanto rigor!

Mijn zeer geliefde,
geloof me tenminste
Zonder jou is mijn hart 
vol smart.
 
De, jou getrouwe,
zucht altijd.
Stop o wrede

met zulk een bestraffing!

My dear beloved,
believe me at least,
without you
my heart languishes.
 
Your faithful one
always sighs;
cease, cruel one,

so much punishment!

copyright © by John Glenn Paton

 

2.30 Se il ciel mi divide

Porro dunque morì.
Dunque perduto tutto è per me!
Dove trovar riposo senza l’amato bene?

E questo il nodo sospirato da noi?
Questa è la pace?
Questo il regno felice?
Ah! ch’io mi sento svellere il cor!

Come scordar quel volto, quegli sguardi, quei detti,
e quel costume, se ancor veggio presente il mio bel Nume?
Ah ch’io più nol vedrò!
Barbare stelle! Cleofide infelice!
Almeno accanto del caro bene;
Ah! ah! m’interrompe il pianto.

 

Se il ciel mi divide
dal caro mio sposo,
perchè non m’uccide
pietoso il martir?
Divisa un momento
dal dolce tesoro,
non vivo, non moro,
ma provo il tormento
d’un viver penoso,
d’un lungo morir.

 

 

Dan is het waar, hij is dood.

Met hem is ook alles voor mij verloren. Waar zal ik rust vinden

wanneer hij, mijn geliefde, afwezig is.

 

Is dat de eenheid waarnaar we zo lang hadden verlangd?

Dit onze tevredenheid, en ons gelukkige rijk?

Ah, hoe zwelt mijn hart van binnen op!

 

 

Kan ik die momenten vergeten, die tedere blikken, die woorden en die liefkozingen, terwijl zijn zo dierbare beeltenis mijn ziel bezit?

Ik zal hem nooit meer zien!

Wreed lot! Ongelukkige Cleofide!

Was hij maar bij me, mijn geliefde.

Ah, hij kan me nooit meer horen!

 

 

Omdat de Hemel mij heeft weggerukt

van alles dat ik bemin

Waarom laat ik niet al mijn

smart beneden verdwijnen?

Een moment gescheiden van hem,

Parel van mijn hart,

Leef ik niet , noch sterf ik,

maar voel ik alle kwelling

van een leven ontdaan van plezier ,

van een kwijnende dood.

 

 

Then `t is true, he is dead.

With him then all is lost, too ,

for me. Where shall I find repose

when he, my belov`d is absent.

 

Is this the union that so long  we had sigh`d for?

This our contentment, and this our happy empire?

Ah, how my heart within me doth swell!

Can I forget those moments,

those fond glances, those accents and those caresses While his image

so dear all my soul possesses?

I shall see him no more!

Destiny cruel! Cleofide unhappy!

Where he but near me, Mine own beloved. Ah, he nevermore can hear me!

 

Since Heaven has torn me

From all that I cherish

Why do not I perish

My sorrows beneath?

Divided one moment

From him, my heart`s treasure,

I live not, I die not,

But feel all the torment

Of life void of pleasure

Of lingering death.

 

Volume 3

O leggiadri occhi belli
occhi miei cari
vivi raggi del ciel 
sereni e chiari
poich'e tanto bramate 
di vedermi languire
di vedermi morire
occhi belli che adoro
mirate ch'io moro

 

O serene mie luci
o luci amate, 
tanto crude al mio amor 
quanto spietate
poich'e tanto godete 
della fiamma ch'io sento 
del mio grave tormento 
deh miratemi un poco 
e gioite al mio foco

O bekoorlijke lieflijke ogen,

beminde ogen van mij

heldere stralen uit de hemel

kalm en duidelijk,

aangezien jij me zo zeer

wilt zien wegkwijnen,

wilt zien sterven,

schone ogen die ik bemin,

kijk, ik ben stervend

 

O vredige ogen van mij,

geliefde ogen,

zowel wreed als vol mededogen

(indien)geconfronteerd met mijn liefde,

omdat jij zo geniet

van de hartstocht die ik voel,

en mijn vreselijke kwelling,

kijk alsjeblieft even naar me

en geniet van mijn vuur

Charming lovely eyes,

my dear eyes,

bright rays from heaven,

calm and clear,

since you want so much

to see me languish,

to see me die,

beautiful eyes which I adore,

look, I am dying.

 

O peaceful eyes,

beloved eyes,

equally cruel and mercile

when faced with my love,

since you take such pleasure

in the passion I feel,

and my terrible torment,

please look at me a little

and enjoy my ardour

 

Terug naar de Homepage